DE NIEUWE MARIKENS. De Nijmeegse fotograaf Sara Donkers en Gelderlander-redacteur Geert Willems gaan op zoek naar sterke vrouwen in stad en streek. Vandaag kunstenaar Margriet Smulders (1955).

"Ik ben psychologie gaan studeren, omdat het zo'n 'puinhoop' bij ons thuis was. Mijn vader en zusje waren allebei psychotisch en ik wilde ze graag helpen. Bij mijn vader kwam het door zijn oorlogsverleden. Hij had in Kamp Amersfoort gezeten. Hoe het precies zat, heeft hij nooit echt verteld. Toen ik was afgestudeerd, sprong mijn zusje voor de trein. Met mijn vader is het uiteindelijk wel redelijk goed gekomen met medicijnen.
Ik heb ze niet kunnen helpen, zoals ik wel had gehoopt. Dan word ik maar kunstenaar, dacht ik toen. Tijdens mijn studie had ik in de avonduren al de kunstacademie gedaan. Daar ontmoette ik mijn man, Frank Bezemer. Al snel bleek dat er geen droog brood in de kunst was te verdienen, dus ging ik als invaller werken op de Kopse Hof, een sociaal-culturele opleiding. Op de eerste werkdag bleek ik zwanger. Dat was natuurlijk niet handig. Uiteindelijk ben ik toch kunstenaar geworden, omdat ik inmiddels wist dat ik meer geduld moest hebben en heel veel moest netwerken."

Mijn grote doel is een mooiere wereld scheppen. Daarom gebruik ik altijd veel bloemen

"Ik maakte naam met familieportretten, foto's met mezelf, mijn man en twee kinderen. Die verkochten vrijwel niet. Ik stuurde in die tijd wel zo'n 100 brieven de deur uit. Dat leverde tien belangrijke reacties op. Zo kwam ik via via in musea van Wenen, Parijs en Graz terecht. Het toppunt toen was de show Who's looking at the family? in de Barbican Art Centre in Londen. De grote doorbraak kwam met een opdracht voor de Katholieke Universiteit, die 75 jaar bestond. Ik maakte 75 bijzondere portretten van werknemers.

Mijn grote doel is een mooiere wereld scheppen. Daarom gebruik ik altijd veel bloemen. Ik ben heel trots op drie grote plafondwerken die vorig jaar in een Duits winkelcentrum, de Emsgalerie, zijn opgehangen. Daar is gisteren ook een expositie van me geopend. In Duitsland heb ik inmiddels een naam opgebouwd, al is mijn Duits niet zo best. Ik had er altijd een onvoldoende voor."